در صورتیکه نیاز به یک جلسه کوچینگ را احساس کرده‌اید، ابتدا از طریق فرم «رزرو جلسه صفر کوچینگ» ثبت نام کنید. جلسه صفر کاملا رایگان است. در این مرحله کوچینگو بر اساس موضوع و دغدغه شما، یکی از کوچ‌های متخصص خود را به شما پیشنهاد می‌دهد. در مرحله بعد شما برای شرکت در جلسه صفر با کوچ پیشنهادی تماس می‌گیرید. جلسه صفر کوچینگ شامل سه بخش است:
- موضوع یا مساله‌ای که برای بهبود آن نیاز به جلسه کوچینگ دارید، با کوچ خود به طور کامل در میان می گذارید. خروجی این بخش از جلسه، تعیین یک یا چند هدف شفاف و واقع‌بینانه برای جلسات آینده است. هدفی که قرار است تا پایان جلسات با اقدامات شما محقق شود.
- در این بخش کوچ و مراجع به طور مختصر خود را معرفی می‌کنند تا با پیشنیه یکدیگر بیشتر آشنا شوند. معرفی کوچ به مراجع کمک می‌کند تا در انتخاب یا عدم انتخاب او مصمم‌تر شود.
- بخش سوم شامل آشنایی بیشتر با فرایند کوچینگ است. کوچ توضیحات لازم را در خصوص چیستی کوچینیگ می‌دهد و تفاوت آن با سایر فرایند‌های مشابه مثل تراپی، مشاوره و منتورینگ را برای مراجع شفاف می‌کند. همچنین مراجع می‌تواند کلیه سوالات و ابهامات خود در مورد کوچینگ را از کوچ بپرسد.
در نهایت کوچ شرایط اجرای جلسات کوچینگ ( تعداد جلسات مورد نیاز، زمان‌بندی جلسات، نحوه ست کردن جلسات، مدت زمان هر جلسه، نحوه ارتباط با مراجع در خارج از جلسات کوچینگ، محل برگزاری جلسات و…) با هماهنگی مراجع تعیین می‌کند.
تذکر: جلسه صفر فرصتی است تا مراجع، کوچ مورد نظر را ارزیابی و در صورت تمایل جلسات خود را با او آغاز کند. در صورتیکه کوچ توسط مراجع انتخاب شد، پس از جلسه صفر یک قرارداد کوچینگ توسط کوچ برای مراجع ارسال می‌شود.
نکات مرتبط با قرارداد کوچینگ
پس از اینکه مراجع تمایل خود را برای همکاری با کوچ، اعلام کرد، کوچ یک قرارداد برای او ارسال می‌کند. این قرارداد شامل موارد زیر است:
- مشخصات کوچ و مراجع
- موضوع قرارداد کوچینگ
- هدف یا اهداف مراجع
- معیارهای رسیدن به هدف از جانب مراجع
- شکل برگزاری و تعداد جلسات
- تعیین حداکثر مدت زمان قرارداد کوچینگ
- نحوه ارتباط مراجع و کوچ در خارج از جلسات کوچینگ
- نحوه یا شرایط لغو جلسه پیش از شروع آن
- حداکثر میزان تاخیر قابل قبول در شروع جلسه کوچینگ
- هزینه جلسات کوچینگ و نحوه پرداخت آن
- تعهدات و انتظارات کوچ از مراجع و بالعکس
- شرایط لغو قرارداد
- تعهدات و اصول اخلاقی کوچینگ
اصول اخلاقی جاری میان کوچ و مراجع در یک جلسه کوچینگ
شاید بتوان گفت اصول اخلاقی کوچینگ مواردی هستند که در صورت عدم مشاهده آن‌ها، دیگر نمی‌توانیم بر روی جلسه خود نام کوچینگ بگذاریم. برخی از این اصول اخلاقی عبارتند از:
- کوچ به ارزش‌ها و اهداف مراجع احترام می‌گذارد. به طور مثال اگر مراجعی می‌خواهد در جهت کسب شهرت در حزفه خود گام بردارد، کوچ به‌طور مستقیم یا غیر مستقیم به او او نمی‌گوید که عزیزم سن تو فعلا مناسب شهرت نیست. بهتر است فعلا در این حرفه بیشتر تجربه کسب کنی. به طور کلی اولویت در جلسه با هدف یا خواسته‌ای است که مراجع مطرح کرده است.
- در صورتیکه کوچ در رابطه با موضوعی که مراجع مطرح کرده تخصص دارد، لازم است از ارائه راهکار و پیشنهادهای تخصصی خودداری نماید. این امر بر یک پیش‌فرض استوار است: اینکه مراجع در زمینه‌ای که نزد کوچ آمده خود متخصص است و بنابراین لازم است راهکار مناسب خود را با توجه به شرایط، تجربه و همینطور توانمندی‌های شخصی، کشف کند. نقش کوچ تنها همراهی مراجع برای کشف این راهکار‌ها و اقدامات است. به بیان ساده‌تر شاید راهکاری که برای من مناسب است برای تو مناسب نباشد. پس بهتر است خودت راهکار مناسبت را کشف کنی.
- کوچ موظف است در جلسه صفر و یک( و حتی جلسات بعدی) نسبت به درک مراجع از ماهیت کوچینگ، مرزهای محرمانه بودن و قرارهای مالی و سایر شرایط قرارداد اطمینان حاصل نماید.
- کوچ در مورد آنچه مراجع از فرایند کوچینگ یا نقش کوچ دریافت می‌کند، ادعاهای دروغین و گمراه‌کننده نخواهد داشت.
- کوچ به طور آگاهانه از رابطه کوچ و مراجع برای مزیت یا منفعت شخصی یا حرفه‌ای استفاده نخواهد کرد. ( به عنوان فرض کنید کوچ مراجع خود را به همکار روان‌شناسش ارجاع دهد و در ازای آن پورسانت دریافت کند. یا اینکه کوچ با انگیزه شراکت با فردی خاص، با او وارد جلسات کوچینگ شود. هر یک از موارد ذکر شده مصداق‌هایی از نقض صلاحیت‌های اخلاقی کوچینگ است.)
- در صورتیکه در رابطه یک مراجع و کوچ به طور بالقوه تضاد منافعی وجود داشته باشد، بهتر است کوچ به صورت آشکارا آن را بیان کند. به طور مثال فرض کنید که کوچ عضو هیئت مدیره سازمان الف است و مراجع داوطلب استخدام در سازمان الف. حالا مراجع به طور اتفاقی با این کوچ وارد جلسه می‌شود و موضوع گفتگوی او تصمیم‌گیری در مورد انتخاب بین دو سازمان الف و ب است. در اینجا کوچ با توجه به اینکه عضو هیئت مدیره سازمان الف است باید صراحتا اعلام کند که او در این سازمان ذینفع است و ممکن است ناخواسته در جلسه کوچینگ در مورد این موضوع سوگیری داشته باشد.
- در صورتیکه کوچ احساس کند مراجع از رابطه کوچینگ بهره‌ای نمی‌برد لازم است با او این موضوع را درمیان بگذارد و در صورت نیاز او را به کار با کوچ دیگری تشویق نماید.
- در صورتیکه کوچ احساس کند اولویت مراجع استفاده از سایر خدمات مشابه مانند آموزش، تراپی یا مشاوره است، باید صراحتا او را به متخصص مورد نیاز ارجاع دهد.
در چه مواقعی کوچ باید مراجع را به سایر خدمات مشابه ارجاع دهد؟
- در صورتیکه مراجع در موضوع مورد نظر خود دانش تخصصی ندارد، بهتر است کوچ او را ابتدا به آموزش در زمینه مورد نظر ارجاع دهد. به طور مثال مراجعی را در نظر بگیرید که هیچ آشنایی با دانش تخصصی سرمایه گذاری ندارد. او شنیده که این روزها سرمایه‌گذاری در بورس سودآور است. به همین خاطر برای تصمیم‌گیری میان خرید دو سهم خاص به کوچ مراجعه می‌کند. در چنین موقعیتی لازم است کوچ ابتدا مراجع را به آموزش و یادگیری دانش سرمایه‌گذاری ترغیب کند.
- در صورتیکه مراجع به صورت مشخص به دنبال یک مشورت تخصصی است، کوچ او را به مشاور ارجاع می‌دهد. فرض کنید فردی برای شروع یک کسب و کار به دنبال کسب اطلاعات لازم در مورد سلایق مشتریان آن حوزه است. در چنین مواقعی کوچ کسب‌وکار نمی‌تواند به او کمک نماید و بهتر است کوچ او را به یک مشاور تخصصی بازاریابی در آن زمینه خاص ارجاع دهد.
- در صورتیکه موضوع مراجع با حجم زیادی هیجانات شدید عاطفی همراه است، بهتر است کوچ فرد را به تراپیست یا درمانگر ارجاع دهد. فرض کنید فردی دو روز قبل از رابطه عاطفی خارج شده و حالا برای حال نامساعدش به سراغ یک کوچ می‌آید. یا فردی که به تازگی متوجه خیانت شریک عاطفی‌اش در رابطه شده است. در چنین موقعیت‌هایی که حجم هیجانات یا احساسات بالاست لازم است کوچ فرد را به تراپیست یا روانشناس یا روانکاو ارجاع دهد.
- در صورتیکه کوچ اختلالاتی نظیر اختلال مرزی، وسواس یا اختلالات اضطرابی را در مراجع مشاهده کند، لازم است جلسات کوچینگ را متوقف کرده و فرد را به روانشناس ارجاع دهد.
- در صورتیکه کوچ در مراجع نشانه‌هایی در رابطه با ناامیدی شدید یا خودکشی می‌بیند، بهتر است فورا جلسات را متوقف کرده و مراجع به تراپیست ارجاع دهد.
